Την δεύτερη Κυριακή του Μάη, γιορτάζουν σε όλο τον κόσμο οι μαμάδες. Ειναι μια γιορτή που καθιερώθηκε για πάνω απο 100 πλέον χρόνια.
| http://imothersdaywishes.com/wp-content/uploads/2015/04/Happy-mothers-day-sms292s.png |
Στην Ελλάδα, τιμούμαι την μαμά γιορτάζοντας απο την αρχαιότητα.
Θα μπορούσα και εγώ με την σειρά μου, όπως το έχω κάνει ήδη δηλαδή, να σας ετοιμάσω μια ανάρτηση με προτάσεις για κατασκευές και δώρα για να προσφέρετε στην μαμά σας. Μπορείτε να ρίξετε μια ματιά σε προτάσεις προηγούμενες εδώ που έχω προτείνει. Επίσης μπορείτε να αντλήσετε ιδέες πατώντας και στην κατηγορία “φτιάχτο μόνος μου” που βρίσκεται στο ιστολόγιο μου και να βρείτε πολλές κατασκευές.
Όμως φέτος σκέφτηκα ότι θα ήθελα να κάνω κάτι τελείως διαφορετικό. Θα ήθελα να τιμήσω την μαμά μου και να σας γράψω γι’αυτην. Και ξεκινώ λοιπόν.
Η μαμά μου, είναι η Ευαγγελία, κατά κόσμον γνωστή ως Λίλια. Βασικά όλοι έτσι την ξέρουν. Αποφάσισε να γίνει μαμά σε εμένα, σε μικρή ηλικία μπορώ να πω, στα 24!. (Είμαι το 2ο παιδί). Καθώς δεν είχε άλλο κοριτσάκι (μέχρι τότε δηλ μετά από 4 χρόνια γεννήθηκε και η αδερφή μου), η μαμά μου φρόντιζε να με έχει πάντα κοκέτα. Να τα τσιμπιδάκια, να τα ωραία χτενίσματα, να τα όμορφα ρούχα. Πολλές φορές μάλιστα, ήταν και χειροποίητα. Δεν δίσταζα να πειραματιστεί και να φτιάξει πράγματα για εμένα (ρούχα, αξεσουάρ) για να είμαι μοναδική! Από μικρή που τόνιζε ότι κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός και δεν θα πρέπει να είναι ένας κόκκος μέσα στην μάζα. Πρέπει να έχει προσωπικότητα.
 |
| 33 χρόνια πίσω, με την μαμά μου πετάμε ή μαλλον προσπαθούμε να πετάξουμε χαρταετό! |
Γενικότερα ασχολιόταν πολύ με τα παιδιά της και το έδειχνε αρκετά. (Νομίζω ότι και τώρα συνεχίζει να το κάνει ακόμα). Μου μάθαινε τραγούδια, μου διάβαζε ποιήματα και παραμύθια, φτιάχναμε παρέα κατασκευές. Τα καλοκαίρια της προσχολικής μου ηλικίας, παίζαμε παρέα με τα κουζινικά και ράβαμε σταυροβελονιές “για να εξασκηθούν τα δάχτυλα στις λεπτοδουλειές , όπως έλεγε”. Ακόμη στις πρώτες τάξεις του δημοτικού, αφιέρωσε πολύ χρόνο για να μας διαβάζει και να μπορέσουμε να πάρουμε “μπροστά” που λένε με τα γράμματα. Θυμάμαι έλεγε ” ότι οι γονείς πρέπει να δώσουν το έναυσμα στα παιδιά για να πάνε ψηλά!”. Ειδικά στο δημοτικό σχολείο, τα απογεύματα καθόταν και μας διάβαζε και πολλές φορές μας έκανε και μαθήματα γραμματικής για να μπορούμε να θυμόμαστε πιο εύκολα την ορθογραφία.
 |
| εγώ 1 χρονών και ο αδερφός μου 2! |
Μπορεί να μην οδηγούσε, όμως δεν μας περιόριζε στις εξωσχολικές μας δραστηριότητες. Μας πήγαινε παντού με το λεωφορείο και πάντα καθόταν έξω από το μάθημα για να μας πάρει μόλις τελειώσουμε. Ακόμη και σε θέατρα και διάφορες παραστάσεις μας πήγαινε.
Βέβαια, δεν έλειπαν και οι στιγμές, που σαν παιδιά, την κουράζαμε ή καναμε και ανοησίες. Εκει μας μάλωνε και φυσικά νοιώθαμε άσχημα. Τότε κρατούσα κακία στην μαμά μου και δεν ήθελα ούτε να την μιλάω. Ένιωθα ότι δεν έπρεπε να μας μαλώνει.
Στην εφηβεία, η μαμά μου ήταν δίπλα μου. Εγώ όμως πολλές φορές την κατέκρινα και θεωρούσα ότι είναι συντηρητική και λάθος. Έτσι της πήγαινα αρκετά κόντρα και έλεγα πάντα οτι εγώ θα κάνω αυτό που θέλω και όταν πάω να σπουδάσω δεν θα έρθω να τους δω για πολλή καιρό.
Έφτασαν και τα χρόνια των σπουδών, και σε αντίθεση με τα όσα έλεγα, περίμενα με ανυπομονησία να δω την μαμά μου. Να την αγκαλιάσω και καθίσω παρέα της και να της πω τα νέα μου.
 |
| 2000! Φοιτήτρια στην Αγγλιά |
Στις εγκυμοσύνες μου, η μαμά μου στάθηκε πάρα πολύ. Με βοήθησε, με στήριξε και τότε άρχισα να καταλαβαίνω πώς είναι να είσαι μαμά και να θυσιάζεσαι για τα παιδιά σου. Με τον ερχομό των παιδιών μου, κατάλαβα πολλά πράγματα που αφορούν την μητρότητα και τον χαρακτηρα της μαμάς μου. Γιατί ήταν υπομονετική, πολλές φορές συντηρητική και αρκετές διστακτική. Να πρέπει να μην είσαι βιαστική και να κάθεσαι και να ξανασκέφτεσαι τα πράγματα πιο ώριμα. Επίσης κατάλαβα πόσο σημαντικό είναι να βάζεις προτεραιότητες στην ζωή σου ειδικά σε θέματα που αφορούν την ανατροφή των παιδιών. Να μην αγοράζεις πράγματα περιττά για εσένα για να μπορείς να προσφέρεις στα παιδιά σου περισσότερα πράγματα. Όχι πάντα υλικά αλλά κυρίως συναισθηματικά.
παλαιότερα, δεν μπορούσα να καταλάβω όταν μας έλεγε ότι δεν πρέπει να σπαταλάμε τον χρόνο μας πώς το εννοούσε. Με τον ερχομό των παιδιών, συνειδητοποιήσα πόσο σημαντικό είναι να αξιοποιείς τον χρόνο σου δημιουργικά και φυσικά να κάνεις και πράγματα εκτός παιδιών για να “γεμίζουν” τον εαυτό σου όπως έλεγε.
Πόσα πράγματα τελικά μας έμαθε η μαμά μου; Και πόσα θα μας μάθει άραγε καθώς τα χρόνια περνούν.
Τελικά για εμένα η
μαμά μου είναι η καλύτερη μαμά στον κόσμο!
Μήπως και εσύ θεωρείς ότι η δικιά σου μαμά είναι η καλύτερη; Αν η απάντηση είναι ναι, τότε μπορείς να πάρεις μέρος στην δραση “τιμώ την μαμά μου στην γιορτή της μητέρας “που μπορείς να διαβάσεις εδώ!
Πολύ συγκινητικο αυτό το ποστ σου! μας περιέγραψες την ιδανική μαμά και νομίζω οτι όλες οι κόρες μας έτσι νιώθουμε για την μαμά μας…αφού γίνουμε όμως και εμείς μαμάδες! η αλήθεια είναι οτι μόνο τότε τις καταλαβαίνουμε και τις εκτιμούμε πραγματικά και μετανιώνουμε για όλες αυτές τις αγωνίες που έζησαν για χάρη μας…και μετανιώνουμε διπλά γιατί ξέρουμε ότι και εμείς τα ίδια θα τραβήξουμε…
υ.γ. μοιάζεις πολύ με την μαμά σου!
δεν ξερω αν ειναι η ιδανική μαμά αλλά σίγουρα είναι μια μαμά που προσπαθεί. Εξαλλου κάθε παιδί δεν περιγράφει την ιδανική μαμά στο πρόσωπο της μαμας του;. Ναι μοιάζουμε με την μαμά μου αλλά κυριως εμφανισιακά γιατι χαρακτηρα μάλλον κλείνω προς τον μπαμπα!
Αχ να ξερες πόσες φορές, από τότε που έγινα μαμά, σκέφτομαι το πόσο είχα αδικήσει την μαμά μου στο παρελθόν….μόνο όταν γίνουμε και μεις μανούλες καταλαβαίνουμε πόσο δίκιο είχαν σε κάποια πράγματα…
Φιλιά πολλά
Έλενα
http://www.mylittlekatana.blogspot.com